Laat ieder kind meedoen
Dit jaar komen we in actie voor kinderen die thuis zulke grote problemen hebben, dat ze vastlopen op school. Ze komen niet aan leren toe en kunnen zich niet optimaal ontwikkelen. Je hebt ze zelf vast ook in je groep. Het zijn bijvoorbeeld leerlingen die opgroeien in armoede (1 op de 12 kinderen), een ouder hebben met een verslaving of psychische problemen (1 op de 6 kinderen) of die jeugdhulp krijgen (1 op de 8 kinderen).
Deze kinderen komen door hun omstandigheden in een isolement terecht, op school en daarbuiten. Ze lopen rond met veel te grote zorgen, missen steun thuis en kunnen niet meedoen met leeftijdsgenoten. Ze kunnen niet het beste uit zichzelf halen, en dat werkt een heel leven door.
Laat ieder kind meedoen
Samen met jou en je groep komen we in actie voor deze kinderen. Door mee te doen aan de kinderpostzegelactie ondersteunen jullie projecten die hen weerbaarder maken, meer zelfvertrouwen geven, hun horizon verbreden en hen laten voelen dat ze er niet alleen voor staan. Ook leerlingen in jouw groep!
Samen laten we ieder kind meedoen, en zorgen we ervoor dat kinderen weer toekomen aan een positieve ontwikkeling, op school en daarbuiten.
Om op school te kunnen meedoen met leeftijdgenoten, hebben kinderen onder meer schoolspullen nodig. Een stevige rugzak die je elke dag kunt gebruiken. Gymkleding die heel is en sportschoenen die passen. Kinderpostzegels helpt kinderen die, bijvoorbeeld door armoede thuis, geen schoolspullen hebben. Zodat ook zij weer kunnen meedoen.
'Al die boeken zijn veel te zwaar voor een plastic tas'
“Op mijn oude school hoefde ik nooit zoveel mee te nemen. Mijn beker enzo paste ook prima in een plastic tas. Maar nu ik op de middelbare zit, heb ik elke dag veel meer spullen nodig. En die boeken zijn hartstikke zwaar. Iedereen heeft een normale rugzak. Ik heb er ook gewoon eentje nodig. Maar hoe moet mijn moeder die nu weer betalen? Zij heeft al zo weinig geld.”
Levi (13)
'Dan laat ik die stomme schoenen in mijn gymtas zitten'
“We hebben thuis weinig geld. Ik ben daaraan gewend, maar andere kinderen vinden het gek. ‘Wat heb jij voor rare oude gympen!’ zeggen ze weleens. Ik schaam me dan wel. Dan laat ik die stomme schoenen in mijn gymtas zitten en zeg ik dat ik ze vergeten ben. Soms mag ik dan op mijn sokken meedoen, maar als we voetballen ofzo moet ik aan de kant zitten. Dat kan niet zonder schoenen.”
Mara (9)
